Jour de six
Door: De drie musketiers
Blijf op de hoogte en volg Julie, Tim en Sara
24 Juli 2014 | Ghana, Accra
Dear dayblog,
We beginnen vandaag met een bedankje van Jezus. We zijn voor de poorten van de hel weg gesleept door een nieuwe briljante ingeving van onze lieve heer. We zagen namelijk het eten dat voor ons klaar gemaakt werd en in vergelijking met hoe het er uit zag (over de smaak kunnen we niks zeggen) waren de shreksnotjes nog kinderspel. Maar toen kwam Flavia (een van de andere vrijwilligers die de financiën van SASO doet) ons vertellen dat ze zich niet lekker voelde en dat ze terug naar UPCO ging en dat wij mee moesten omdat Gideon niet wil dat we ergens alleen achter blijven. Toen hebben we thuis heerlijk brood met onze eigen knakworstjes gegeten. De ochtend waren we op SASO geweest wat wel heel leuk was. Na wat touwtje springen en hinkelen op het plein verplaatste de meute zich naar het stukje grond achter SASO (dat Gideon net heeft gekocht) en er ontstond een voetbal toernooitje met de jongens. Het was wel raar om te zien dat de hoeken van het veld werden aangeven door enorme vuilnishopen. Als je Accra binnenkomt is dat toch wel een van de dingen die je het eerste opvalt. De enorme hoeveelheid afval en vuilnis. Het ligt overal en het plastic wordt ook niet afgebroken natuurlijk. We zien nu toch wel verschillen tussen de kinderen op UPCO en SASO de kinderen op SASO lijken minder ontwikkeld en kunnen op het oog minder. Maar misschien komt dat ook doordat de gemiddelde leeftijd iets lager ligt. Op SASO zijn de kinderen niet van je af te krijgen terwijl de kinderen hier veel rustiger lijken. Op de terugweg zaten Julie en Sara op de toppen van hun acteerkunsten terwijl we deden of we het heel erg vonden voor Flavia dat ze ziek was. Op de terug weg hebben de potloodventer van Accra gespot waarop de taxidriver helemaal stuk ging en ons uitlachte omdat we even van streek waren. Hij had zich echter beter op de status van van zijn auto kunnen richten want het ragoutblik op wielen had het zwaar, maar hij was wel heel aardig hoor (behalve toen die een steen op ons gooide toen we geen fooi gaven).
Terug op UPCO was er een echte DJ bezig de kinderen te vermaken en na een tijdje lekker gedanst te hebben moeten we van Gideon echt even rusten. Toen hebben we dus de knakworstjes gegeten. Daarna waren we getuigen van een zangles voor een van de klassen. Heerlijk al die kinderstemmetjes. De leraren gedragen zich hier wel heel anders dan in Nederland maar het zijn wel hele aardige mensen dus we denken dat het gewoon normaal om zo hardhandig met sommige kinderen om te gaan en met stokken op de tafel te slaan, maar tegelijkertijd zijn ze heel verzorgend. Daarna hebben we even wat wc-papier gekocht en heeft Augustina heerlijke pasta ghanastyle voor ons gemaakt. Na het eten stak de wind op en besloten we dat het een goed idee was om te vliegeren met de kinderen. Ze konden het al goed en vroegen aan ons hoe ze zo'n mooie vlieger konden maken. Hier in Afrika maken ze ze namelijk zelf maar met licht hout. Tim heeft zijn hockeyschoenen ingeruild voor een leuk Afrikaans blousje met een jongen van het hockeyteam van UPCO. We hebben onze watermeloen gegeten, Tim heeft de held uitgehangen door een grote spin te doden die op de deur van de slaapkamer van Julie en Sara zat, nu springen we weer touw, schrijven we ons blog en gaan we zo lekker slapen. Morgen gaan we 4 dagen reizen en weten we niet of we WiFi zullen hebben en dus een nieuw verhaal kunnen plaatsen. We hebben er heel veel zin en misschien tot morgen!
We beginnen vandaag met een bedankje van Jezus. We zijn voor de poorten van de hel weg gesleept door een nieuwe briljante ingeving van onze lieve heer. We zagen namelijk het eten dat voor ons klaar gemaakt werd en in vergelijking met hoe het er uit zag (over de smaak kunnen we niks zeggen) waren de shreksnotjes nog kinderspel. Maar toen kwam Flavia (een van de andere vrijwilligers die de financiën van SASO doet) ons vertellen dat ze zich niet lekker voelde en dat ze terug naar UPCO ging en dat wij mee moesten omdat Gideon niet wil dat we ergens alleen achter blijven. Toen hebben we thuis heerlijk brood met onze eigen knakworstjes gegeten. De ochtend waren we op SASO geweest wat wel heel leuk was. Na wat touwtje springen en hinkelen op het plein verplaatste de meute zich naar het stukje grond achter SASO (dat Gideon net heeft gekocht) en er ontstond een voetbal toernooitje met de jongens. Het was wel raar om te zien dat de hoeken van het veld werden aangeven door enorme vuilnishopen. Als je Accra binnenkomt is dat toch wel een van de dingen die je het eerste opvalt. De enorme hoeveelheid afval en vuilnis. Het ligt overal en het plastic wordt ook niet afgebroken natuurlijk. We zien nu toch wel verschillen tussen de kinderen op UPCO en SASO de kinderen op SASO lijken minder ontwikkeld en kunnen op het oog minder. Maar misschien komt dat ook doordat de gemiddelde leeftijd iets lager ligt. Op SASO zijn de kinderen niet van je af te krijgen terwijl de kinderen hier veel rustiger lijken. Op de terugweg zaten Julie en Sara op de toppen van hun acteerkunsten terwijl we deden of we het heel erg vonden voor Flavia dat ze ziek was. Op de terug weg hebben de potloodventer van Accra gespot waarop de taxidriver helemaal stuk ging en ons uitlachte omdat we even van streek waren. Hij had zich echter beter op de status van van zijn auto kunnen richten want het ragoutblik op wielen had het zwaar, maar hij was wel heel aardig hoor (behalve toen die een steen op ons gooide toen we geen fooi gaven).
Terug op UPCO was er een echte DJ bezig de kinderen te vermaken en na een tijdje lekker gedanst te hebben moeten we van Gideon echt even rusten. Toen hebben we dus de knakworstjes gegeten. Daarna waren we getuigen van een zangles voor een van de klassen. Heerlijk al die kinderstemmetjes. De leraren gedragen zich hier wel heel anders dan in Nederland maar het zijn wel hele aardige mensen dus we denken dat het gewoon normaal om zo hardhandig met sommige kinderen om te gaan en met stokken op de tafel te slaan, maar tegelijkertijd zijn ze heel verzorgend. Daarna hebben we even wat wc-papier gekocht en heeft Augustina heerlijke pasta ghanastyle voor ons gemaakt. Na het eten stak de wind op en besloten we dat het een goed idee was om te vliegeren met de kinderen. Ze konden het al goed en vroegen aan ons hoe ze zo'n mooie vlieger konden maken. Hier in Afrika maken ze ze namelijk zelf maar met licht hout. Tim heeft zijn hockeyschoenen ingeruild voor een leuk Afrikaans blousje met een jongen van het hockeyteam van UPCO. We hebben onze watermeloen gegeten, Tim heeft de held uitgehangen door een grote spin te doden die op de deur van de slaapkamer van Julie en Sara zat, nu springen we weer touw, schrijven we ons blog en gaan we zo lekker slapen. Morgen gaan we 4 dagen reizen en weten we niet of we WiFi zullen hebben en dus een nieuw verhaal kunnen plaatsen. We hebben er heel veel zin en misschien tot morgen!
-
24 Juli 2014 - 23:46
Sabine:
Leuk bloesje Tim!!! -
25 Juli 2014 - 00:15
Freek:
Weer een heel leuk verslag. Toppie, wat een belevenissen. Degene die dit schrijft verdient de gouden griffel. -
25 Juli 2014 - 08:53
Marlies:
Inderdaad een erge leuke pen heeft deze schrijver/schrijfster of is het juist de kracht van het driemanschap?! Ik geniet van jullie verslagen. Maar ook leuke foto's! Nog niet bij het lekkere kiptentje in de buurt gegeten, waar Emilie altijd zo van genoot?
Ik wil nog wel even weten hoe jullie daar slapen en douchen? Beetje redelijke bedden? Is er überhaupt een douche? Kan je ergens je spullen kwijt of gaat alle vanuit de tas? -
26 Juli 2014 - 14:17
Eva En Elise:
Joehoe! Even kort vanuit een wifi cafe in palermo een reactie op jullie leuke verhaal! Klinkt goed allemaal! Wat een ervaringen, potloodventers mmm, ragoutblikke auto's, spinnen, nieuwe blousejes, knakworstjes en een weekendje weg! Wat gaaf! Geniet ervan met elkaar en graag tot het volgende imponerende verslag! Ciao mes bellas! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
